- در حـین رانندگی ابـتـدا در مـحـل مـناسبی پارک نموده
سپـس از تـلفن همراه خود استفاده کنید. چنانچه قادر به
چـنـیـن کـاری نمی بـــاشید، حداقل از هندز فری استفاده
نمایید.

2- یک آهنـگ ملایـم و غـیـر آزار دهنده برای زنگ تلفن خود
انتخاب کنید. بلندی زنگ تلفن را نیز در سطح پایین تنظیم
کنید.

3- همیشه تلفن همراه خود را در اماکن عمومی نظیر کتابخانه، کلیسا، مساجد، محل کار، بیمارستان، جلسات، رستوران، کافی شاپ، میهمانی ها، داخل آسانسور، تاکسی، وسایل نقلیه عمومی، کلاس درس و موزه ها خاموش کنید و یا حداقل آنها را بروی منشی تلفنی و یا حالت ویبره (سیستم لرزاننده) قرار دهید.

4- با صدای آهسته و لحن آرام با تلفن همراه صحبت کنید. گوشی ها به گونه ای طراحی گردیده اند که صدای ضعیف نیز از طریق آنها قابل انتقال میباشد. برخی مکالمات خاص که لحن تند، خشن و احساسی را طلب میکنند را به زمان مناسب تری موکول کنید. از پشت تلفن همراه با همسر خود مشاجره نکنید، کسی را توبیخ و یا سرزنش نکنید و یا با رییس خود بگو مگو نکنید.

5- تا حد ممکن از جلب توجه هنگام صحبت کردن با تلفن همراه خودداری کنید. تلفن همراه صرفا به منظور ارتباط موثرتر ساخته شده است.

6- هر فردی دارای یک حریم و یا فضای شخصی است که وی را احاطه کرده. این فضا احساس امنیت و آرامش را برای فرد فراهم می آورد، به ویژه در مکانهای شلوغ و پر ازدحام. کاربر هوشمند تلفن همراه به حریم شخصی افراد احترام گذاشته و هنگام مکالمه با تلفن همراه حداقل 6-3 متر از نزدیک ترین فرد فاصله میگیرد. و چنانچه این فضا در اختیار نباشد منتظر می ماند تا  اطرافش خلوت گردد.

7- اتاق های شلوغ، داخل صف ها و راهروهای باریک مکانهای مناسبی برای مکالمه با تلفن همراه نمی باشند.

8- برخی اوقات محتوای مکالمه بایستی محرمانه، خصوصی و پوشیده باقی بمانند، بنابراین در مکانهای عمومی از عنوان کردن برخی مسایل خاص، مشاجرات و اطلاعات شخصی خودداری کنید.

9- شماره تلفن همراه خود را صرفا در اختیار افراد آشنا و قابل اعتماد قرار دهید. شماره تلفن دیگران را نیز تنها با کسب اجازه در اختیار فرد دیگری قرار دهید.

10- هرگز تلفن همراه شخص دیگری را پاسخ نگویید. همچنین هیچگاه  پیام کوتاه دریافتی تلفن همراه شخص دیگری را پاسخ نداده و یا آن را نخوانید. تلفن همراه یک وسیله کاملا شخصی است.

11- هرگزعکس فردی را بدون کسب اجازه از وی نگیرید و در گوشی تلفن همراه ذخیره نکنید.

12- تلفن همراه را در دست خود نگه ندارید. چنانچه از تلفن همراه استفاده نمی کنید آن را درون جیب و یا کیف خود قرار داده و در معرض دید دیگران قرار ندهید. خطر سرقت تلفن همراه همواره در کمین شماست.

13- چنانچه دراماکن عمومی و یا حین گفتگوهای دو نفره ناچار به پاسخگویی به تلفن همراه میباشید، قبل و پس از انجام مکالمه از طرف مقابل خود عذرخواهی کنید.

14- چنانچه سر و وصدای محیط پیرامون شما زیاد است، عوض فریاد کشیدن، به یک مکان ساکت و خلوت تر بروید. همچنین چنانچه اشکال از برقرای ارتباط است باز فریاد کشیدن  و با صدای بلند صحبت کردن مشکلی را حل نمی کیند (و تنها باعث آزار اطرافیان و سلب آسایش دیگران میشود).بنابراین آهسته صحبت کنید.

15- با نزاکت باشید و پیامهای کوتاه (sms) دریافتی را تایید کنید. یک "بله" و یا "ok" کفایت میکند.

16- از مختصر نویسی بیش از حد هنگام ارسال پیام کوتاه خودداری کنید. با اینکه مخفف ها و حروف اختصاری برای بسیاری روشن و قابل پذیرش میباشند، اما در نهایت برای آنانی که با آنها آشنایی کافی ندارند، باعث سر در گمی و سوء ارتباط میگردند. بنابراین پیام ها را با املاء و فواصل صحیح ارسال کنید.

17- از ارسال پیام های کوتاه دیگران برای دیگر افراد خودداری ورزید. این عمل تنها اتلاف وقت، هزینه بر و به دور از نزاکت میباشد.

18- به پیام های کوتاه خود جنبه شخصی بدهید. از ارسال پیام های غیرشخصی به گروهی از افراد خودداری ورزید. تلفن همراه برای استفاده شخصی است و نه برای ارسال پیام هرز به دوستان.

19- پیام های ارسالی و یا دریافتی را بطورروزانه پاک کنید. بسیاری ازروابط به علت سوء تعبیر و سوء برداشت پیام های کوتاه از هم پاشیده شده اند.

20- تلفن همراه یک ابزار ارتباطی در مواقع اضطراری و فوریتی است و نه یک وسیله تفریح و یا گفتگوهای دوستانه و طولانی مدت.

21- زمان مکالمه با تلفن همراه بایستی کوتاه و مختصر باشد.

22- هنگام صحبت با تلفن همراه همزمان با اطرافیان خود صحبت نکنید. چراکه موجب آزار و سردرگمی آنان میگردد.

23- هیچگاه از تلفن همراه خود برای فخر فروشی و تحت تاثیر قرار دادن دیگران استفاده نکنید.

24- در برخی اماکن همچون بیمارستانها و داخل هواپیما که امکان تداخل امواج تلفن همراه وجود دارد، از روشن کردن تلفن همراه خود خودداری کنید.

25- در برخی از اماکن دولتی، موزه ها، سینما ها، تاتر و یا نمایشگاه ها که عکس برداری و فیلم برداری ممنوع میباشد، با تلفن همراه خود عکس و یا فیلم نگیرید.

26- در اماکن پر ازدحام از گرفتن عکس با گوشی تلفن همراه خود خودداری کنید. چراکه ممکن است دیگران به اشتباه تصور کنند که شما در حال گرفتن عکس آنها میباشید.

27- به خاطر داشته باشید هر قدرشما خود را بیشتردر دسترس قراردهید (به تمام پیام های کوتاه و یا تماسها فورا پاسخ گویید) دیگران نیزبیشترازشما توقع خواهند داشت تا "در تمام اوقات" در دسترس باشید. و چنانچه بطور مستمر و فوری به تماس و یا پیام کوتاه آنان پاسخ ندهید، ممکن است از دست شما عصبانی گردند.

نوشته های دیگران ()

مغز شما ابزاری کاملاً پویا و دینامیک است. از لحظه ای که به دنیا می آیید و تا زمانی که از دنیا بروید، تریلیون ها مدار را آزمایش و تست میکند تا شما در مسیر زندگی خود پیش روید. اگر سیم کشی ها مفید و صحیح باشد، شما به فردی موفق در زندگی تبدیل خواهید شد، و اگر که نه مطمئناً شکست خورده خواهید بود. مسئله ی امیدوارکننده این است که هر چقدر شما از مغزتان استفاده یا سوء استفاده کنید، عاقبت به اوج قوه ی ذهنیتان خواهید رسید—زمانی در زندگیتان که قدرت های شناختی و خلاقیتی شما در آخرین حد خود کار می کنند.

اما می دانم که بسیار دوست دارید بدانید که چه وقت این زمان فرا می رسد؟ یا شاید آن را گذرانده باشید؟ پاسخ این سوال به عواملی بستگی دارد که قدرت ذهنی را تشکیل می دهند.

بنابر تحقیقات، شما زمانی به این نقطه ی اوج می رسید که بین سه عامل زیر تعادل برقرار کرده باشید:

1.  توانایی در جذب اطلاعات جدید

2.  توانایی برای ارائه ی ایده و عقیده های خود

3.  توانایی به کار انداختن آن ایده ها و عقاید از طریق تجربه و تفکر انتقادی

بگذارید ببینیم که هر کدام از این توانایی ها چگونه در طی زندگی شما پرورش مییابند.

جذب اطلاعات

توانایی شما برای جذب اطلاعات جدید به سخت افزار مغز شما مرتبط است. گرچه اکثر سلول های مغزی قبل از تولد شکل می گیرند، اما اکثر ارتباطات بین این سلول ها در طی دوران طفولیت و کودکی ایجاد می شود. به همین دلیل است که مغز یک کودک 3 ساله دو برابر مغز یک انسان بالغ کار می کند.

مغز یک کودک، علاوه بر فعال شدن بیش از اندازه، بسیار متراکم است. مغر در اولین دهه ی عمر خود به همین صورت باقی می ماند، تا سن 11 سالگی که در تلاش برای جدا شدن از ارتباطات زائد و غیر ضروری برمی آید. 

این مرحله که متخصصین آن را "هَرس کردن" می نامند، با ایجاد ارتباطات قوی تر و کارآمدتر، قدرت های شناختی مغز را افزایش می دهد. دکتر هری چوگانی، استاد عصب شناسی کودکان در دانشگاه ایالتی واین، اظهار می دارد: "مغز نیز در این دوره مانند یک بزرگراه است. جاده هایی که ترافیک بیشتری داشته باشند، گسترده تر میشوند. و آنها که به ندرت مورد استفاه قرار می گیرند، خراب خواهند شد."

در نوجوانی، غلبه بر برخی توانایی ها—مثل یادگیری زبان سواحیلی یا نواختن قره نی—بدون تمرین و پشتکار زیاد، بسیار مشکل خواهد شد. خوشبختانه مغز شما با تقویت نیروهای بینشی و قضاوتی، از عهده ی این کمبودها برمی آید. شما همچنین بهتر می توانید در این دوره با احساسات خود برخورد کنید.

در دهه ی 20 سالگی مغز شما باید مثل یک دستگاه خوب روغن کاری شده، کار کند. در این نقطه، تجربیات زندگی شما با ایجاد ارتباطات بادوام و مستحکم کمک بسیاری می کند. اما شما هنوز هم دچار اشتباهاتی می شوید که اکثر آنها مربوط به مسائل جنسیتان می شود نه مغزتان!

سعی کنید تا می توانید از دوران اولیه مغز خود نهایت استفاده را ببرید چون با گذشتن از مرز 20 سالگی، مغز شما هر ساله 1 گیگ از حجم خود را از دست می دهد و خوشبختانه بعضی از این تلفات با تقویت عصب های باقی مانده جبران می شوند. یعنی اینکه حتی پس از رفتن به خانه ی سالمندان، شما هنوز قادر خواهید بود اطلاعات جدید را جذب کنید.

تولید ایده و عقاید

با اینکه مغز شما در طول زندگی قادر به ساختن ایده های جدید و افکار خلاق است، جامعه برای پی بردن به کل محتوای این نیروی بالقوه، از بروز آن ممانعت خواهد کرد.

برای مثال در نظر بگیرید در سن 5 سالگی شما تقریباً از %80 نیروی بالقوه ی خلاقیت خود استفاده می کنید. در آن سن شما با خلق بازی های جدید و یافتن دوستانی تازه، چه واقعی و چه خیالی، از خلاقیت خود استفاده می کنید. اما، وقتی به 12 سالگی می رسید، نیروی بالقوه ی خلاقیت شما به %2 نزول خواهد کرد. این کاهش شدید نشانگر فشارهای اجتماع برای همرنگ شدن با جامعه است. با بالا رفتن سن کودکان، زمان بازی کوتاه تر می شود، درحالیکه مسئولیت ها و فشارهای زندگی واقعی افزایش می یابند. در حقیقت، شما هیچگاه نیروی خلاقیت خود را از دست نمیدهید؛ فقط تشویق و ترغیب اطرافیان کمرنگ یا پررنگ می شود .

 برگرفته از سایت مردمان

نوشته های دیگران ()

در طول روز زمانی می رسد که احساس می کنید توانایی ادامه فعالیت های خود را ندارید. نمی توانید به درستی فکر کنید، سرتان سنگین می شود، و دائما به ساعت نگاه می کنید تا ببینید چه زمانی می توانید به خانه برگردید. اما ساعت هنوز 2 بعد از ظهر است. شما یک روز سخت کاری را دنبال می کنید که پر از تماس ها تلفنی و فشار کاری بی حد و حصر است به همین دلیل خستگی در ظهر امری بدیهی به نظر می رسد. در این قسمت برای شما راه کارهایی رابیان می کنیم تا بتوانید سلامتی خود را بهبود بخشید و از خستگی های روزانه به دور باشید.

1- چیزی بنوشید
برای شروع می توان از روزی یک لیوان قهوه، چای و یا نوشابه شروع کرد، اما توجه داشته باشید که میزان بیش از اندازه کافئین هم موجب می شود که شما اندکی عصبانی شوید و آب بدن را نیز تبخیر می کند. به جای آن می توانید از نوشابه های انرژی زا با الکترولیت اضافه استفاده کنید.

به علاوه باید در روز میزان کافی آب بنوشید. این عمل میزان آب بدن شما را تنظیم می کند، اشتهای کاذب به میان وعده های ناسالم را کاهش می هد و حس خواب آلودگی را نیز از میان می برد. اگر در یک نشست خسته کننده هستید و فقط باید سر خود را به منزله تایید تکان دهید، یک جرعه آب می تواند تمرکز از دست رفته شما را بار دیگر سر جایش بیاورد.

از این گذشته شما باید مصرف الکل را از نهار خود حذف کنید. نوشیدنیهای الکلی باعث افت آنی فشار خون می شوند که این امر باعث ایجاد خستگی و کسالت می شود. بهتر است نوشیدن چنین چیزهایی را متوقف کنید.

2- هر روز نهار میل کنید
بیشتر ما آنقدر سرمان شلوغ می شود که نمی توانیم هیچ زمانی را به نهار خوردن اختصاص دهیم و از مضرات آن نیز بی خبر هستیم و نمی دانیم که این کار باعث ایجاد کسالت و خواب آلودگی در ظهر می شود. شما لازم نیست که هر روز یک وعده غذای کامل با انواع و اقسام پیش غذاها را میل کنید، اما حداقل مطمئن شوید که یک چیز کوچکی می خورید. سعی کنید نهار را بر روی میز کار خود نخورید. حتی اگر 20 دقیقه هم شده به خودتان استراحت دهید و نهار را در جای دیگری میل کنید.

3- استراحت کوتاهی داشته باشید
بایستید و تمام عضلات خود را بکشید تا خستگی از بدنتان در آید. لازم نیست این کار را خیلی پر سر و صدا انجام دهید و توجه دیگران را به خود جلب کنید و بعد هم با صدای بلمند خمیازه بکشید. فقط از سر جای خود بلند شوید، چرخی بزنید، عضلات پای خود را منبسط کنید و انگشتان دستتان را خم و راست کنید. اگر نمی توانید دفتر کار خود را ترک کنید، به عقب تکیه دهید و نفس عمیقی بکشید تا کاملا ریلکس شوید و میزان اکسیژن جذب شده تان را نیز افزایش دهید. کشش باعث می شود که قلنج های گردن و شانه هایتان بشکنند و سیستم گردش خون نیز بهبود یابد.

4- حرکت کنید
اگر ممکن است در طول وقت نهار خود به باشگاه ورزشی بروید. در غیر اینصورت برای راه رفتن به بیرون بروید، از پله استفاده کنید و یادداشت ها را به طور دستی به شعبه دیگر ببرید. اجازه دهید که خون در بدنتان به جریان افتد. این عمل متابولیسم بدن را تسریع می بخشد و از خواب آلودگی و کسالت نبز جلوگیری می کند.

5- بر روی امور مختلف کار کنید
اگر انجام کار روزانه شما را اندکی خسته کرده، بر روی مسئله دیگری که اندکی نیاز به خلاقیت دارد، کار کنید. گاهی کار گرفتن از ذهن شما را از خستگی و ضعف میان روز نجات می دهد.

6- با همکارانتان ارتباط برقرار کنید
کنار دستگاه کپی سر صحبت را با همکارتان باز کنید، به جای فرستادن نامه های الکترونیکی، خوب است که بر سر میز همکارتان بروید. از پاس دادن توپ های استرس زا به یکدیگر به شدت خود داری کنید. برقرار کردن ارتباط های منطقی با همکاران باعث می شود که روز کاری شما خیلی زودتر سپری شود. به علاوه خندیدن بر سر یک موضوع می تواند حال همه افراد را عوض کند.

7- چرت بعد از ظهر
یک چرت 15 دقیقه ای معجزه می کند. البته منظور ما این نیست که ساعت های طولانی در اتاق استراحت بمانید، اما اگر به خودتان شک دارید می توانید به یکی از دوستانتان بسپارید که شما را بعد از نیم ساعت صدا کنند و یا اینکه ساعت خود را کوک کنید تا سر وقت زنگ بزند.

8- از اسنک استفاده کنید
یک سیب یا مقداری ماست جزء میان وعده های فوری بی نظیر هستند. سعی کنید به صورت خود مقداری آب خنک بزنید تا رخوت از شما دور شود. گاهی اوقات حتی شستن دست ها نیز به شما کمک می کند تا احساس خستگی کمتری بکنید.

10- گرما را کاهش دهید
کار کردن در یک فضای سرد تر باعث می شود تا شما هشیار تر بمانید. اگر اطراف شما گرم باشد احتمال دارد که به خواب فرو روید. البته اگر همکارتان داشت از شدت سرما به خود می لرزید بهتر است که دست خود را از روی درجه گرمکن بردارید و لباس هایتان را کم کنید. ژاکتتان را بعد از نهار در بیاورید و از پوشیدن پلوور و بلوزهای یقه اسکی و کلفت خود داری کنید.

11- از نور بیشتری استفاده کنید
میزان نوری که در طول روز در معرض آن قرار داشتید را افزایش دهید. سعی کنید در بیرون قدم بزنید به جای اینکه از آسانسور پارکینگ استفاده کنید. میز خود را جایی قرار دهید که بتوانید به راحتی به خارج از پنجره نگاه کنید. اگر ممکن بود لامپ های فلورسنت را خاموش کنید و از چراغ های رومیزی استفاده کنید.

12- به برنامه های بعد از کار فکر کنید
کارهای باقیمانده خود را بر روی کاغذ یاد داشت کنید تا ببینید که دقیقا چه زمانی می توانید محل کار خود را ترک کنید. با خودتان فکر کنید که قصد دارید چه کارهایی انجام دهید بنابراین یک چیز مثبتی برای فکر کردن پیدا می کنید. به موضوعات مختلفی می توانید فکر کنید. مثلا تصور کنید که نامزد خود را برای تماشای یک فیلم به سینما برده اید و یا با دوستان به بیرون رفته اید تا چرخی بزنید. این فکر هر چه که باشد حالت سستی شما را از بین می برد. زمانی که متوجه می شوید که باید در زمان معینی محل کار خود را تر ک کنید به طور حتم کار خود را با توجه و دقت بشتری انجام می دهید.

آیا کسالت ظهر شما از این حرف ها گذشته؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شب ها زودتر بخوابید
بیخوابی مزمن مشکل دیگری است که برخی از افراد با آن مواجهند. مهمانی های شبانه نیز از عوامل دیگری هستند که می توانند شما را به سمت خستگی های زودرس عصرانه بکشانند. سعی کنید میزان خوابی را که بدن احتیاج دارد، فراهم کنید تا در طول روز سرحال تر باشید.

میزان استرس خود را بسنجید
خستگی های گاه و بیگاه شاید به دلیل نارضایتی شغلی و مشکلات محیط خانوادگی بروز کنند. این علائم می توانند نشانه دیگری از افسردگی باشند. با خودتان صادق باشید و کارهایی انجام دهید که میزان استرس شما را کاهش دهند تا اینکه بتوانید هر روز و همیشه احساس بهتری داشته باشید.

باز یافتن
ـــــــــــــــــــ
زمانی که احساس کردید پس از صرف نهار انرژیتان در حال تحلیل رفتن است باید دست به کار شوید. در روش زندگی خود تغییرات اساسی ایجاد کنید و عادات شغلی خود را از نو پایه ریزی نمایید، تا به یک سلامت نسبی دست پیدا کنید و از شر ضعف بعد از ظهر هم خلاص شوید. با این کار خلاق تر، و شاد تر خواهید بود و احساس خستگس کمتری خواهید داشت. کارهای خود را با برنامه ریزی قبلی انجام دهید تا بتوانید بعد از ظهر به گردش و تفریح رفته و لذت ببرید

برگرفته از سایت مردمان

نوشته های دیگران ()

میهمانان انواع مختلف دارند: یکدسته که بیش از حد در خانه میزبان می مانند، و دسته ی دیگر که خیلی کم می مانند.  دسته ای بسیار پرتوقع و دسته ای دیگر بسیار خجالتی هستند. دوست دارید بدانید که چطور می توانید بدون از کف دادن صبر و طاقت، به توازن لازم در این مورد برسید؟

بعضی چیزها که برای حفظ حضور ذهن و کاردانی ما در میزبانی لازم است، به پاقدم مهمانانمان بستگی دارد.  اصل مهم این است: کاری نکنید که میزبانتان از دست شما ناراحت شود. روشن است، نه؟ اما واقعیت خلاف این را نشان می دهد. در این مقاله قصد داریم  8 عادت خلاف ادب و نزاکت در میهمانی را به شما معرفی کنیم که باید بسیار مراقب باشید که از شما سر نزند.

1. هیچگاه میزبان و سایر میهمانان او را نادیده نگیرید.

گاهی پیش می آید که میزبان از دو دوست در یک زمان دعوت به عمل می آورد که معمولاً این دو نفر که بسیار با هم صمیمی هستند، حرف های زیادی برای گفتن به یکدیگر دارند. از اینرو، در میهمانی خودشان به کناری نشسته و مشغول صحبت کردن و گپ زدن می شوند و سایر میهمانان و میزبان را فراموش می کنند. در چنین موقعیت هایی میزبان احساس خواهد کرد که فقط نقش گارسن این دو نفر را دارد.

2. از زمزمه کردن و در گوشی حرف زدن خودداری کنید.

این عمل زشت که معمولاً توسط بچه ها انجام می شود، واقعاً خارج از ادب است. متاسفانه برخی زن و شوهرها عادت دارند که در جمع و میهمانی صحبت هایی را هر چند کم به صورت زمزمه وار بین خودشان رد و بدل کنند. گرچه این حرفها ممکن است واقعاً درمورد مزه ی بد سوپ یا اضافه وزن میزبانشان نباشد، اما باز هم کاری نادرست و بی ادبانه است.

3. نظرات پرخاشگرانه و توهین کننده درمورد بچه ی میزبانتان را برای خودتان نگاه دارید (حتی اگر حقشان باشد).

بعنوان پدر یا مادر، ممکن است گاهی کارهای فرزندانمان را غیر قابل تحمل بدانیم و از دست آنها عصبانی شویم  و بخواهیم رفتاری که با فرزندان خودمان داریم، با فرزندان صاحبخانه و میزبان نیز انجام دهیم. اما بهتر است بدانید که معمولاً مردم با کسانی بیشتر رفت و آمد می کنند و صمیمی می شوند که با همه ی اعضاء خانواده ی آنها مودب هستند و خوشرفتاری می کنند.

4. هیچوقت از دستپخت میزبان ایراد نگیرید.

در واقع چاپلوسی کردن و تملق در مورد دستپخت صاحبخانه همیشه تاثیر مثبت دارد و کارساز است.   

5. هیچوقت طوری وانمود نکنید که بی صبرانه قصد رفتن دارید، حتی اگر کودکانتان نیز بهانه گیری کنند.

بعضی افراد همیشه در عجله هستند. به میهمانی تولد یکی از آشنایان که می روند، تند و تند غذایشان را می خورند، چایی را پشت آن می نوشند و بی صبرانه عزم رفتن می کنند. این واقعاً نشان بی نزاکتی است و مطمئناً به صاحبخانه بر می خورد. اگر شما میزبانید، همیشه باید برنامه ای داشته باشید که این افراد عجله ای و کم طاقت را نیز سر ذوق بیاور. غذا را زود سرو کنید و برای میهمانانتان سرگرمی های ویژه مهیا کنید تا حوصله شان سر نرود.

6. سؤالهای خصوصی بی مورد نپرسید (مثلاً جزئیات مربوط به درآمد صاحبخانه).

پرسیدن سؤالات بی مورد گاهی ممکن است باعث رنجش میزبان شود و گاهی ممکن است او دوست نداشته باشد اطلاعات زیادی در مورد خود و خانواده اش در اختیار همه قرار دهد. پس از این به بعد وقتی مهمان خانواده ای بودید که هفت، هشت تا بچه داشت، دیگر سوال نکنید که "باز هم بچه می خواهید؟"

7. قدردانی از دعوت و زحمت میزبانانتان فراموشتان نشود.

درست است که میزبان معمولاً تعارفات زیادی می کند، ولی بدانید که برای دعوت شما متحمل وقت  و هزینه زیادی شده است. هرچند با رضای قلبی آنها بوده باشد، اما شما نیز باید به عنوان میهمان وظیفه ی خود را تشکر از زحمات میزبان است، به خوبی انجام دهید.

8. تشکر نکردن نشانه ی بی ادبی است.

تشکر به صورتهای مختلفی انجام می گیرد: نوشتاری، گفتاری، و یا حتی اهداء یک هدیه کوچک وقتی به خانه ی کسی می روید. تشکر کردن از میزبان به خاطر دعوتش جزء مهم میهمانی رفتن و نشانگر شخصیت شماست. این کار شما باعث می شود که میزبان روحیه ی بهتری هم برای پذیرایی از شما پیدا کند.

بدانید که هیچ چیز با تصادف و شانس صورت نمی گیرد. انجام هر کاری نیازمند تمرین و دقت فراوان است. برای اینکه بدانید در موقعیت های مختلف باید چگونه رفتار کنید، میتوانید هم از دیگران کمک بگیرید و هم رفتار بزرگان را مطالعه کنید. اگر بتوانید این تفکرات را به اعضاء خانواده تان نیز منتقل کنید، مطمئن باشید که همه ی دوستان و آشنایان از دعوت کردن شما به خانه شان به عنوان مهمان لذت خواهند برد .

 برگرفته شده از سایت مردمان

نوشته های دیگران ()

آیا تا به حال اتفاق افتاده است که نام کسی را که سابقاً ملاقات کرده بودید فراموش کنید؟ یا فلان وسیله را کجا گذاشته اید یا آیا در ماشین را قفل کردید یا نه؟ مطمئناً چنین اتفاقاتی برای شما هم افتاده است. اما اگر این از دست دادن حافظه مکرراً اتفاق بیفتد و شما توانایی تمرکزتان را از دست بدهید چه می شود؟

متاسفانه، از دست رفتن حافظه و بالا رفتن سن رابطه ای مستقیم دارند. در اوایل 20 سالگی، مغز شروع به از دست دادن بعضی سلول های عصبی می کند و بدن کمتر مواد شیمیایی مورد نیاز مغز برای درست کار کردن را تولید می کند.

خوشبختانه، شما کارهای زیادی می توانید انجام دهید تا این جریان را کندتر کنید. در اینجا به چند نکته اشاره می کنیم که با رعایت آن می توانید حافظه تان را تقویت کنید.

1-  غذاهای سالم بخورید
استفاده از یک رژیم غذایی سالم و مناسب نه تنها برای جسمتان مفید است، بلکه برای مغز و حافظه تان نیز لازم است. بر طبق نظرات آکادمی عصب شناسی در امریکا، خوردن میوه ها و سبزیجاتی که حاوی میزان زیادی آنتی اکسیدان هستند مثل توتها، مرکبات، اسفناج، هویج، کلم بروکلی، گوجه فرنگی و سیب زمینی شیرین می تواند تا 11 درصد احتمال سکته را پایین تر بیاورد.

تحقیق دیگری نشان می دهد که آنتی اکسیدان ها و پلی فنول های موجود در ذغال اخته، کران بری و انگور می تواند توانایی ارتباط سلول های مغزی را با یکدیگر بالا برده و خطر آسیب رسیدن به آنها را پایین می آورد.

به جز میوه و سبزیجات، مواد دیگری مثل کارکامین و همچنین ویتامین های B مثل نیاکتین و اسید فولیک نیز در این زمینه کمک کننده هستند و خطر ابتلا به آلزایمر را پایین می آورند.

2- از نوشیدن مشروبات الکلی خودداری کنید
همه می دانند که نوشیدن مشروبات الکلی باعث از دست دادن حافظه به طور موقت می شود. اما محققین دریافته اند که می تواند عوارض طولانی مدت نیز داشته باشد و روی سلول های مغزی تاثیر می گذارد. تاثیر موقتی آن رابطه ای نزدیک با میزان مصرف نوشیدنی دارد. هرچه میزان بیشتری بنوشید، حافظه تان کندتر خواهد شد.

3-  جسمتان را ورزش دهید
همه ی ما میدانیم که برای روی فرم نگاه داشتن هیکل و بدنمان باید ورزش کنیم. اما آیا می دانستید که ورزش کردن باعث تقویت حافظه تان نیز می شود؟

ورزش های قلبی-عروقی مانع از دست رفتن حافظه می شود. پزشکان بر این عقیده اند که این به این دلیل است که ورزش گردش خون را در مغز بالا می برد و نمی گذارد که بافت های عصبی مغز با بالا رفتن سن به سرعت از بین بروند.

حتماً لازم نیست که دونده ی دوی ماراتن باشید تا حافظه تان تقویت شود. ورزش های جسمی-فکری نیز می تواند با از دست رفتن حافظه مقابله کند.

4-  فکرتان را ورزش دهید
ورزش دادن به فکرتان به رشد مغزتان کمک می کند. با فعال نگاه داشتن مغزتان، سلول های عصبی مغزتان را ترغیب می کنید تا ارتباطات جدید ایجاد کنند که به آنها اجازه می دهد با هم در ارتباط باشند. این مسئله به جز بالا بردن قدرت یادآوری ظرفیت حافظه را هم بالا می برد و مانع از دست رفتن حافظه می شود.

کارهای بسیاری می توانید برای ورزش دادن و فعال کردن مغزتان انجام دهیید. کارهای ساده ای مثل حل جدول، بازی شطرنج و مطالعه کردن از آن دسته هستند. گرفتن آموزش های جدید مثل یادگیری زبانی خارجی یا یک آلت موسیقی نیز می تواند مفید باشد.   

5-  از مکمل های تقویت حافظه استفاده کنید
علم خیلی وقت است که فایده ی بعضی مکمل های غذایی مثل روی و اسید فولیک را برای تقویت حافظه دریافته است. مکمل های دیگری نیز شناخته شده اند که می توانند به تقویت حافظه کمک کرده و مانع از دست رفتن حافظه با بالا رفتن سن شوند.

ترکیبات این مکمل ها از این قرار است:

• آنتی اکسیدان ها که رادیکال های آزاد مخرب را از بین می برند و گیاهانی که سلول های عصبی را از آسیب محافظت می کنند.
• مواد مغذی که اکسیژن و گلوکز مغز را بالا می برند.
• گیاهانی که به تولید انتقال دهنده های عصبی کمک می کنند.
• مکمل های که باعث تقویت حافظه می شوند از این قبیل اند:   

گینکو بیلوبا
نام گیاهی بسیار مشهور است که از سالیان دور به عنوان دارویی سنتی برای تقویت حافظه استفاده می شده است. خاصیت آنتی اکسیدانی قوی دارد و می تواند از آسیب رسیدن به رگ های خونی در مغز جلوگیری کند. همچنینی می تواند جریان خون در مغز را نیز بالا ببرد و با حفظ قابلیت ارتجاعی رگ ها، اکسیژن و مواد مغذی را به سلول ها برساند.   

ویتامین های B
از ویتامین های B در بسیاری از عملیات متابولیک بدن استفاده می شود و برای سلامتی عمومی بدن بسیار لازم هستند. در رابطه با مغز دو تا از این ویتامین ها اهمیت بیشتری پیدا  می کنند: ویتامین B12 و اسید فولیک. ویتامین B12 برای حفظ غلاف میلین، ماده ی سفید چربی که غلاف بعضی اعصاب را می پوشاند و باعث میشود که به درستی کار کنند.

اسید فولیک هم ماده ی بسیار موثری برای مغز است که باعث بهتر کار کردن انتقال دهنده های عصبی می شود. اگر میزان اسید فولیک مغز کم شود، احتمال از دست رفتن حافظه بیشتر می شود.

اسیدهای آمینه
اولین کار آمینو اسیدها این است که به عنوان سدی برای پروتئین ها عمل کند. اما انواع بخصوصی از آنها برای تقویت مغز هم کاربرد دارند. به طور مثال تاورین L یک محافظ عصبی قوی است که از سلول های عصبی در مواجه به استرس و فشارها محافظت می کند. پیروگلوتامین L نیز برای متابولیسم سلول های عصبی کاربرد دارند و DMAE نیز مشاهده شده است که باعث تقویت حافظه ی کوتاه مدت می شود.

همیشه هوشیار باشید...
تقویت حافظه باید یکی از کارهای روزانه تان باشد. به یاد داشته باشید که ورزش در این زمینه کمک بسیار زیادی به شما می کند. حواستان باشد که مکمل هایتان را  هم حتماً استفاده کنید.

برگرفته از سایت مردمان

نوشته های دیگران ()